Dit artikel is geschreven door Nieuwe Media student Gwen Keupe, het artikel verscheen eerder op Metareporter, een blog dat een kritische blik op de berichtgeving van nieuwe media geeft. Ook meeschrijven aan Spotlight Effect? Klik dan hier.
Veel delen van ons persoonlijk en maatschappelijk leven draaien rondom internetcommunicatie. Toegang tot het internet wordt als iets vanzelfsprekends ervaren. Mocht het internet ooit voor langere tijd ‘uitvallen’ dan zijn de gevolgen daarvan moeilijk te overzien. Alleen al het financiële verkeer is voor een groot deel afhankelijk van internet communicatie. Transacties zijn niet meer gebonden aan een bepaalde tijd of plaats, zolang het internet functioneert kan er gehandeld worden. Bert van Dijk stelt terecht in zijn artikel De Internetcrisis(1) dat de gevolgen voor de financiële wereld velen malen groter zullen zijn bij het ‘uitvallen’ van het internet dan bij de huidige financiële crisis. Echter is dit een zorg die niemand lijkt willen te delen. De toegankelijkheid van het internet wordt vooralsnog als iets vanzelfsprekends gezien.
Het internet kent vele utopische connotaties. Eén daar van is dat het netwerk ten alle tijde toegankelijk en stabiel is, hetgeen Bert van Dijk probeert te ontkrachten in zijn artikel. Een andere connotatie van het internet is dat het vrij toegankelijk is. Alle informatie ligt aan onze vingertoppen. Alleen is dit helaas niet waar. Het internet is een ‘directed’ netwerk.(2) Dit betekent dat de wegen die tussen links liggen ‘eenrichtingsverkeer’ zijn. Een gebruiker die van site A naar site C wil gaan kan dit doen door zich te bewegen van site A via site B naar site C. Terug keren van site C naar site A is onmogelijk, het netwerk is immers ‘eenrichtingsverkeer’. Dus zal naar een nieuw kruispunt in het netwerk gezocht moeten worden om terug te kunnen komen bij site A. Kort gezegd: een gebruiker kan zich maar één kant op navigeren.
De ‘directed’ structuur van het internet heeft zowel een technologische als een sociale oorzaak. Het internet bestaat uit software, ook wel de ‘code’ genoemd’. De ‘code’ moet worden gezien als de bouwstenen van het internet (technologisch). En de manier waarop deze bouwstenen gerangschikt zijn is de ‘architectuur’ van het netwerk (sociaal). En het is de ‘architectuur’ van het internet dat bepaald tot welke informatie onze vingertoppen toegang hebben.
Het gevolg van de ‘ directed’ structuur van het internet, of van enig ander ‘directed’ netwerk is dat het netwerk gefragmenteerd raakt. Het internet bestaat daarom uit vier continenten en twee eilanden (de architectuur). En toegang tot informatie op het internet is dus afhankelijk van de plaats waarop de gebruiker begint. Wanneer dezelfde zoekactie wordt gevraagd aan verschillende search engines levert dit een verschillend aantal hits op. De search engines kunnen namelijk niet alle continenten bereiken, laat staan eilanden.
Begint een gebruiker in het ‘central core’ continent levert dit de meeste hits op. Het ‘central core’ continent is gereserveerd voor de grootste websites zoals Yahoo.com en CNN.com. Vanuit het ‘central core’ continent zijn ‘directed’ links naar het ‘in’ en ‘out’ continent. Deze continenten zijn gereserveerd voor minder grote sites. Wanneer een gebruiker met zijn zoekactie start in het ‘out’ continent is het niet meer mogelijk het ‘in’ en het ‘central core’ continent te bereiken. En de eerder genoemde eilanden zijn vanaf geen enkel continent te bereiken. Wanneer een site op een eiland ligt zal niemand hier komen, tenzij hij hier begonnen is.
Het internet draagt dus een utopisch beeld met zich mee betreffende de toegankelijkheid ervan. Het internet is echter gebonden aan een scala van technologische grenzen. Verontrustend is dat mensen hier vaak geen acht op slaan. Het internet is immers afhankelijk van verbindingen tussen netwerken en wanneer deze netwerken uitvallen kan crisis ontstaan, aldus van Dijk. Daarnaast hebben internetgebruikers weinig kennis van de manier waarop het internet gebouwd is. Het internet is dus helemaal niet zo vrij toegankelijk als gedacht wordt en onderzoek naar de kwaliteit van netwerken, even als de educatie van internetgebruikers is daarom nuttig. Informatie is immers enkel toegankelijk voor hen die de juiste weg hebben gekozen.
(1)Van Dijk, Bert. ” De Internetcrisis” Het Financieele Dagblad 11 november 2008.
(2)Barabási, Albert- Lázló. Linked: How everything is connected to everything else and what it means. Cambridge, MA: Perseus, 123- 142; 161- 178. 2002.
